Samba jest żywym i rytmicznym tańcem pochodzenia brazylijskiego z cha­rak­te­rys­tycz­ną akcją bounce. Samba ma bardzo wiele odmiań, w tym najbardziej znana sam­ba no pé tańczona solo podczas brazylijskiego karnawału. Z uwagi na dużą ży­wio­ło­wość tego tańca wyjątkowo atrakcyjne są pokazy samby na turniejach mistrz­ow­skich. Na zdjęciu Ricardo Cocchi i Yulia Zagoryuchenko.

• teksty, obrazki
• Wikipedia PL: Samba_(taniec towarzyski)
• Wikipedia EN: Samba_(Brazilian_dance)

Cha-cha to zabawny, flirtowny i lekki taniec wywodzący się z Kuby. Ma łatwo roz­po­znawalny rytm, gdyż tańczy się pięć kroków do czterech uderzeń muzycznych. Tę asy­metrię wprowadzają trzy szybkie kroki w bok z efektownym ruchem bioder. Na zdjęciu Tony Dovolani i Andalena Grinenko.

Rumba to latynoamerykański taniec pełen namiętności i erotyzmu. Partnerka uwodzi i kusi swojego partnera, on zaś podziwia jej wdzięki i nadaje tempo tej znajomości. Współ­cze­sna rumba pełna jest zmysłowych ruchów całego ciała, nic więc dziwnego, że jest na­zywana tańcem miłości. Na zdjęciu Charles-Guillaume Schmitt i Eléna Salikhova.

Paso doble to hiszpański taniec w metrum 2/4. Tematycznie taniec ten corridę. Partner występuje w roli toreadora, matadora bądź pikadora, a partnerka odgrywa rolę byka lub mulety. Muzyka o charakterze marszowym wyzwala narastające napięcie, by przez poszczególne akcenty wzbudzić entuzjazm w ostatnim uderzeniu. Typowe tempo to 60 taktów/min. Bardzo widowiskowy taniec, a tancerze specjalnie przygotowują się do rozpoczęcia, przyjmując pozy i wprowadzając nastrój, by ruszyć z pierwszym uderzeniem muzyki. Efektowne zatańczenie Paso doble wymaga od tancerzy dużych umiejętności i sztuki pełnej wyrazu. Paso doble to jedyny taniec, w którym pary nie mogą sobie pozwolić na luki czy skróty w prezentowanej choreografii, ponieważ poszczególne części tańca mają ściśle określoną liczbę taktów. Każda część w muzyce kończy się mocno akcentowanym uderzeniem, na które tancerze przyjmują efektowną pozę, stanowiącą podsumowanie dotychczasowego etapu walki. Na turniejach tańca jest tańczony jako przedostatni taniec latynoamerykański.

Jive jest tańcem latynoamerykańskim, bardzo szybkim i dynamicznym. Typowe tempo to 42-44 takty/min, w kroku podstawowym występuje synkopowany rytm (raz-dwa, raz-e-dwa, raz-e-dwa), czyli 5 lub 6 kroków w takcie. W bardziej zaawansowanych figurach możliwe są rozmaite interpretacje rytmiczne. Charakterystycznymi cechami jive'a są szybkie kopnięcia oraz elastyczne akcje jazzowe z typowym przeciąganiem pod koniec frazy rytmicznej, by uzyskać większe przyśpieszenie i większą dynamikę na początku następnej frazy. Tańcząc jive'a należy mieć ciężar ciała z przodu. Na turniejach tańczony jako ostatni taniec latynoamerykański, gdyż jest to taniec najbardziej męczący.

Walc angielski jest tańcem bardzo eleganckim i dostojnym. Kroki walca angielskiego są dość proste, ale by taniec był efektowny muszą być one płynne, pełne gracji i lekkości, falujące. Para powinna sunąć po parkiecie w idealnej harmonii. Chociaż jest to taniec określany jako wolny, od tancerzy wymaga dobrej kondycji. Podobnie jak inne tańce standardowe jest tańcem przestrzennym, wymagają dużego parkietu. Opiera się na ciągłym unoszeniu i opadaniu. Tańczony prawidłowo powinien sprawiać wrażenie ruchu łodzi poruszającej się na regularnych falach. Jest to bardzo romantyczny taniec i powinien być tańczony z sercem, z wielką czułością.

Patrząc na tańczącą tango parę powinniśmy mieć wrażenie jakbyśmy oglądali kłótnię małżonków. Powinno być tańczone dramatycznie i bardzo gwałtownie z wieloma obrotami oraz szybkimi ruchami głowy. Trzymanie partnerów w tangu powinno być mocne i wyglądać bardzo agresywnie. Partner powinien odgrywać rolę silnego, aktywnego mężczyzny dominującego nad pasywną kobietą. Tango to nieustanna walka: zdobywanie kobiety przez mężczyznę, jego dominacja i jej pozorna uległość, uniesienia, zdrady, rozstania i powroty. To "smutna myśl, którą można zatańczyć". Wymaga od tancerzy niesamowitej koncentracji oraz zaangażowania emocjonalnego. Jest tańcem bardzo wyrazistym i ekspresyjnym. Kroki tanga powinny być posuwiste a nogi stawiane płasko jakbyśmy się skradali.

Walc wiedeński jest to najstarszy turniejowy taniec standardowy. Ma charakter liryczny, romantyczny. Do wykonywania tego tańca potrzebna jest dobra kondycja fizyczna oraz dosyć duża przestrzeń, ponieważ należy do tańców wirowych. Jest tańcem bardzo romantycznym i lirycznym. Charakterystycznymi krokami dla tego tańca są szybkie obroty wirowe wykonywane wokół sali w prawo i w lewo. Jest tańczony płasko, a kroki stawiane są na pięcie lub przodostopiu, ale nie na palcach. Składa się z mocnych, płynnych, lecz pozbawionych skoków ruchów.

Foxtrot jest tańcem angielskim i należy do najtrudniejszych a zarazem najpiękniejszych tańców standardowych. Jest bardzo trudnym i wymagającym tańcem, jednocześnie dając tancerzom możliwość interpretacji rytmicznej tego tańca. Bardzo charakterystyczne są w fokstrocie akcje swingowe oraz specyficzne unoszenia i opadania. Taniec ten ma charakter bardzo płynny, para powinna być cały czas w ruchu, poruszać się posuwiście, bez stosowania blokad czy zatrzymań. Taniec powinien przypominać krok lisa. Foxtrota tańczy się do lirycznej, spokojnej muzyki. Na turniejach tańcach prezentowany jest dopiero po wielu latach żmudnych treningów ze względu na wysoki stopień trudności.

Quickstep jest tańcem przestrzennym pełnym podskoków, bieganych kroków oraz wykopów. Charakterystyczne dla tego tańca są częste, szybkie zmiany kierunków. Para w tańcu porusza się wyjątkowo płynnie, posuwiście bez żadnych zatrzymań. Zaawansowana prezentacja quickstepa wymaga od partnerów świetnej znajomości choreografii, doskonałej koordynacji ruchów oraz szybkiego refleksu. Ten bardzo ekspresyjny i żywiołowy taniec często prowadzi do zderzeń z innymi parami, dlatego wymaga od tancerzy natychmiastowej reakcji oraz zgranej pracy między partnerami. Tancerze muszą być w bardzo dobrej kondycji fizycznej, ponieważ jest tańcem bardzo energicznym. Pokazuje swoistą radość z życia i wielką miłość do tańca.

Tango argentyńskie to gra symbolizująca stosunki panujące między kobietą a mężczyzną. Nie wystarczy nauczyć się samych kroków, lecz trzeba zrozumieć o co chodzi w tangu. Klasyczne tango argentyńskie jest tańcem charakteryzującym się improwizacją i bliskością partnerów. Musimy wsłuchać się w nasze ciało, otworzyć zmysły i poczuć każdy ruch, gdzieś głęboko w nas. Tango argentyńskie jest tańcem ekspresyjnym, bardzo namiętnym i zmysłowym.

Mambo to taniec towarzyski pochodzący z Kuby, w metrum parzystym. Bardzo charakterystyczne dla mamba są ruchy wykonywane biodrami. Jest to bardzo zmysłowy i przepełniony erotyzmem taniec. O mambo mówi się, że jest to oddanie z kontrolą. Dzika i ekscytująca muzyka czynią ten taniec niepowtarzalnym. Werbalnym przesłaniem tego tańca są słowa shake it lub say it. Dzięki niemu będziesz mógł wyzwolić i uzewnętrznić swoje emocje. Obecnie mambo kojarzone jest przede wszystkim z takimi filmami jak „Dirty Dancing” czy „Dirty Dancing 2”. Znani artyści w rytmach Mambo: Tequila – The Champs, Mambo No. 5 – Perez Prez Prado, Cherry Cherry – Neil Diamond, Livin’ La Vida Loca – Ricky Martin.

Rock’n’roll ten jest największym szaleństwem świata tanecznego. Ma wiele interpretacji tanecznych i jest uwielbiany przez młodzież. Wymaga od tancerzy sporej kondycji fizycznej oraz sprężystości. Partnerzy w rock’n’rollu powinni być bardzo zgrani, ponieważ ten taniec jest wykonywany w bardzo szybkim tempie i każdy ruch powinien być płynny i bezpieczny. Zawiera bardzo dużo różnych figur akrobatycznych. Jest tańcem bardzo szalonym, nieujarzmionym, łamiącym wszelkie zasady i konwenanse. Zawiera sporo trudnych elementów akrobatycznych takich jak podrzucanie partnerki czy owijanie jej wokół tułowia. Im więcej podrzutów, podskoków i trudnych podnoszeń tym jest o wiele bardziej interesujący.

Salsa jest bardzo popularnym tańcem towarzyskim pochodzenia karaibskiego. Salsę tańczy się przy muzyce pod taką samą nazwą jak rodzaj tańca. Jest tańcem ekspresyjnym, pełnym emocji i zmysŁowym. Można ją również tańczyć w miejscu czyli całkiem inaczej niż inne tańce towarzyskie. Salsa kubańska jest tańcem chodzonym w dosyć powolnym tempie. Skomplikowane w tym tańcu są figury, które wymagają trudnych zapleceń rąk partnerów potocznie nazywane węzłami kubańskimi. Podstawowy krok w salsie jest tańczony do przodu i do tyłu lub na boki i do tyłu. Ze względu na to, że do prawidłowego zatańczenia salsy nie potrzebny jest cała sala to na parkiecie może ten taniec wykonywać wiele par i świetnie się przy tym bawić.

blues.

stomp.

disco.